حسادت غالباً با ترس درونی و خشم توام است. اکثر قریب به اتفاق پژوهشگران عقیده دارند که حسادت در دختران بیشتر از پسران است. حسادت در میان بچه ها در سالهای سوم و چهارم زندگی بیش از سایر اوقات است آزمایش ها نشان داده که از هر 3 بچه حدود 2 نفر آنها دختر هستند، بچه های باهوش تر بیشتر از بچه های کم هوش حسادت می ورزند بچه ها ئیکه اختلاف سنی آنها از یکسال و نیم تا سه و نیم باشد بیشتر حسود هستند. بچه های اول معمولاً بیشتر از بچه های دیگر حسادت می ورزند زیرا آنها مدتها گل سرسبد خانواده محسوب می شوند و علاقه و محبتهای افراد خانواده متوجه آنها بوده است.

والدین در بروز شدت یا کاهش حسادت و رقابت بین کودکان خود نقش مهمی به عهده دارند والدین باید حسادت کودکان خود را بپذیرند و کوشش کنند که با محبت و صرف وقت حسادت کودک خود را کاهش دهند.
اولین وظیفه ای که والدین برای رفع و درمان حسادت در کودک بر عهده دارند پیدا کردن علت حسادت است.

چه عواملی موجب بروز حسادت می شود؟
1- تولد کودک دوم
فرزندان اول خانواده از فرزندان دیگر بیشتر به حسادت مبتلا می شوند زیرا قبل از تولد کودک دوم او محبوب دل خانواده و اقوام بوده ولی با حضور بچه دوم همه چیزها بین آنها تقسیم می شود که این کار برای او خوشایند نیست. 

2- مقایسه میان فرزندان
هر فردی دارای قابلیتها و توانایی های ویژه خود است. یک کودک ممکن است در زمینه های خاصی پیشرفت چشم گیری داشته باشد کودکی دیگر در آن حد استعداد شکوفایی از خود نشان دهد. ولی این مسئله نباید باعث تضعیف کودک دوم شود. در غیر این صورت حس خشم و حسادت را در کودک به وجود می آورید.

3- تبعیض میان فرزندان
گاهی دیده شده والدین به سبب ویژگی های خاص در یکی از فرزندانشان توجه زیادی به او دارند، شاید آنها از صمیم قلب تمام فرزندانشان را به یک اندازه دوست داشته باشند ولی کودکی که بیشتر مورد عنایت والدین خصوصاً مادر است حس حسادت را در فرزندان دیگر بوجود می آورد. 

4- تفاوت سنی میان فرزندان
کودک کوچکتر نسبت به مزایایی که برادر و یا خواهر خودش که بزرگتر از او هستند دارد و بهره می برد حسادت می ورزد و یا برعکس محبت و مراقبت خاصی که کودک کوچکتر از آن برخوردار است موجب ناخرسندی و حسادت برادر و خواهر بزرگتر می شود.

5- شیوه تربیتی
بعضی از مادرها و پدرها در شیوه تربیتی خود دچار اشتباه شده و آنقدر مهر و محبت از خودشان نشان می دهند که از حد معقول بیرون می رود و فرزندان گمان می کنند همیشه باید آنها به عنوان سمبل مطرح شوند و اگر در مدرسه و یا بین همکلاسی ها و فامیل لحظه ای فراموش شوند و یا کسی بیش از آنها در آن جمع مطرح شود حسادت می ورزند. پس از ورود به مدرسه و شرکت در کلاس حسادت بچه ها نسبت به افراد همسن و همکلاسی ظاهر می شود. معمولاً شاگردانی که توجه معلم را به خود جلب می کنند و در دروس و یا ورزش و اموراجتماعی بیشتر از دیگران فعالیت می نمایند مورد حسادت افراد همسن و یا همکلاسی خود واقع می شوند.
حسادت بچه ها در انتقاد از کارهای یکدیگر، در جرو بحث، مزاحمت، مسخره کردن، آزار رسانیدن و تحریک افراد به ضد یکدیگر ظاهر می شود در بسیاری از موارد بچه ها حسادت خود را به صورت طعنه زدن، بی اعتنایی، خیالبافی دروغ و تقلب ظاهر می سازند. 

نقاشی و بازی درمانی
بهترین روش پی بردن به حسادت، نقاشی و بازی درمانی است. به عنوان مثال اگر کودکی در نقاشی خود در مورد اعضای خانواده، یکی از اعضا را عمدا نقاشی نکند یا نام نبرد، نشان از حسادت وی نسبت آن فرد می باشد. برخی کارشناسان عقیده دارند که بازی درمانی و نقاشی ضمن اینکه یک روش تشخیصی و پی بردن به علت حسادت است یک روش درمانی نیز هست زیرا فرد به وسیله آن احساساتش را بیان می کند و خود را تخلیه می کند.

عوامل جلوگیری از حسادت
1- صحبت کردن
اگر کودک را آزاد بگذاریم تا احساسات و تجربه های خود را بیان کند و بیانات او را مورد پذیرش قرار دهیم مسلماً حسادت او تا حدودی تقلیل می یابد. والدین می توانند از رفتار کودکشان درک کنند که چه عواملی موجب بروز حسادت او می شود. خوب است وقتی را برای صحبت با کودکمان اختصاص دهیم و درباره اینگونه مسایل با او به صحبت بنشینیم. گاهی برداشتهای سطحی و کودکانه این احساس را در کودک بوجود می آورد که والدین نسبت به فرزندان دیگر به او توجه کمتری نشان می دهند، اما با تایید و اهمیت دادن می توان این احساس را در او بر طرف نمود.

2- فرزند اول، کانون توجه
در رابطه با والدینی که به تازگی صاحب فرزند دوم شده اند توصیه می شود که نسبت به قبل بیشتر به کودک محبت کنند. مادر با این کار خود به کودک بزرگتر می فهماند که او نیز مورد علاقه و محبت خانواده است. مسئولیت دادن به کودک برای مواظبت از نوزاد یکی دیگر از راههای جلوگیری از حسادت می باشد. هنگام شیر دادن به نوزاد مادر می تواند برای او قصه بگوید و با این کار محبتش را در دل کودک پا بر جاتر نماید. و از ایجاد عقده و حس حقارت در فرزندش جلوگیری نماید.

3- به احساس کودک توجه ‌کنید
وقتی کودک می‌بیند که احساسات او را نمی‌شناسید و درخواست او برای شما مهم نیست سعی می‌کند کاری کند که به او توجه کنید. اگر بازهم ناموفق بماند کارهای بدتری می‌کند و به عنوان نمونه بلندتر فریاد می‌زند. باید به کودک بفهمانید که احساس او برای شما خیلی اهمیت دارد. اگر به عوض کردن لباس‌های برادر کوچکش توسط شما یا بازی شما با این رقیب کوچولو حسادت می‌کند باید به او بفهمانید که اگر صبر کند به او هم در همین زمینه کمک خواهید کرد یا اینکه با او بیشتر بازی خواهید کرد. حتی اگر سه نفری بازی کردید و او به رقیب کوچکش باخت هم باید به او بگویید که مطمئن هستید می‌تواند در نوبت بعدی بازی برنده شود.

4- او هم موفق می‌شود
کودکان خیلی زود خودشان را با دیگران مقایسه می‌کنند و به این نتیجه می‌رسند که توانایی خوبی در یک فعالیت خاص ندارند و ممکن است ناامید شوند. در چنین شرایطی وظیفه پدر و مادر ایجاد توازن بین داشته‌ها و نداشته‌های اوست تا مانع از حسادت ورزیدن کودک به همسالان شود. علاقه‌مندی به نقاشی یا فوتبال را مثال می‌زنیم. اگر کوچولوی شما اندکی ضعیف است و می‌خواهد این قبیل کارهای خاص را کنار بگذارد با او صحبت کنید تا بفهمد که قرار نیست بهترین نقاش یا بهترین فوتبالیست ایران باشد. همین که چنین هنری دارد کافی است و خیلی از همسالان او هستند که از چنین هنری بی‌بهره‌اند و به او حسادت می‌کنند. با او تمرین کنید و با تشویق مداوم فرزندتان را به نقطه مطلوب برسانید. مهم این است که خودش از ترک آن فعالیت منصرف شود.

 5- بگذارید هدیه بدهد
رایج‌ترین نوع حسادت کودکانه حسادت به اسباب بازی‌ها، لباس‌ها و دارایی‌هایی است که دیگران دارند و او ندارد. اگر تهیه چنین چیزهایی از عهده شما خارج است به او پس‌انداز کردن را بیاموزید و بگویید می‌تواند با پول‌های روزانه یا عیدی‌های خودش چنین وسایلی را خودش بخرد. گذشت را هم به او بیاموزید.
اینکه بداند برخی همسالان او همین چیزهایی که کودک‌تان در اختیار دارد را هم ندارند به او کمک می‌کند حسادت کمتری به دیگران بورزد و حتی به دوستانش کمک کند تا از داشته‌هایش استفاده کنند. می‌تواند لباسی که پوشیده و حالا برایش کوچک شده را به دوستش هدیه بدهد. این آغاز راه است و کودک شما علاوه بر شکرگزاری بخشیدن چیزهای خوب را هم خواهد آموخت

6-  عادل باشید
اگر برای یکی از فرزندان‌تان چیزی می‌خرید برای فرزند دیگرتان هم چیزی هر چند کوچک و ارزان بخرید. به توانایی‌های هردو نظر داشته باشید و هر کدام را در فاز خاصی بیندازید تا به هم حسادت نکنند. مراقب باشید که اگر هردو در یک فعالیت خاص باهم رقابت دارند با حرف‌ها و تشویق‌هایتان باعث حسادت یکی علیه دیگری نشوید. ابراز محبت شما به هردو باید در یک سطح باشد و البته نه از یک جنس!
 این شما هستید که با رفتارتان با همسالان فرزندتان به او نشان می‌دهید چگونه با کودکان دیگر رفتار کند و مهربانی با کوچک‌ترها را به عنوان یک اصل زندگی در خود برشمرد. در عین حال باید انضباط داشته باشید و به او هم بیاموزید که باید منضبط و احترام گذار باشد. به این ترتیب دایره حسادت‌ها کوچک‌تر خواهد شد و او به جای دست درازی به اموال دوستش به او احترام می‌گذارد و از او اجازه می‌گیرد.

7- با کودک خود بازی کنید
بازی یکی از عواملی است که در ایجاد حس استقلال و خود باوری کودکان نقش مهمی بازی می کند ، چون کودک در قالب بازی حسی را تجربه می کند که برایش تازگی دارد و این یعنی آموزش از طریق بازی ، اما چون بازی کودکان تا ۱۲-۱۱ سالگی منظم و قانون مند نیست ، والدین باید قواعد بازی را به کودک آموزش دهند. مشارکت والدین در بازی ها ، انتقال حس والدین به کودک و الگو پذیری کودک از والدین را در پی دارد، بازی کردن می تواند در زمان های کوتاه 15 دقیقه ای در چهار نوبت در روز انجام شود تا تاثیر گذاری بیشتری داشته باشد .