القاءِ میل به یادگیری، یکی از بزرگ‌ترین هدایایی است که می‌توانید به کودکانتان تقدیم کنید. البته نه به این معنی که از مهارت‌هایی مانند خواندن و حساب چشم پوشی کنید. کودکانی که از آموزش لذت می‌برند، دوست دارند به اکتشافات عمیق بپردازند، بیشتر تلاش می‌کنند و در مدرسه و زندگی موفق‌تر هستند. تدابیر زیر کمک می‌کند تا فرآیند یادگیری در تمام سال‌های اولیه زندگی برایش تازگی داشته باشد.


برای بازی به طور مستقل زمان بگذارید
اگر تا به حال کودک نوپایی را دیده باشید که دائم سطلی را پر از شن، خالی و دوباره پر می‌کند، خواهید فهمید که تمامی کودکان ذاتاً دانشمند هستند. اما تا زمانی که به کودکتان اجازه ندهید به شیوه خودش به کاوش دنیا بپردازد، فرآیند آزمایش روی نخواهد داد. دکتر مارگری بی. فرنکلین (Margery B. Franklin)، استاد افتخاری روان‌شناسی دانشکده Sarah Lawrence در برونکسویل نیویورک می‌گوید: «به او زمان و فضایی بدهید تا خودش به کاوش بپردازد.» با دیدن اولین ناکامی او، نسبت به میل کمک به او مقاومت کنید؛ بچه‌ها باید یاد بگیرند که چطور خودشان مسائل را حل کنند. دکتر کیل پروت، مشاور والدین و یکی از نویسندگان کتاب «همیاری والدین» (Partnership Parenting) می‌گوید: «بیشتر بچه‌ها برای داشتن پشتکار به کمک شما نیاز دارند.»


او را تشویق به مشاهده کنید
نگاه کردن دقیق به هر شیئی باعث می‌شود که کودکتان در آن مورد کنجکاو شود. به جزئیاتی که بدون نگاه دقیق متوجه آن نخواهد شد، از قبیل خطوط مار پیچ اثر انگشت و یا نقش و نگار پرده توری اشاره کنید. برای مثال هنگامی که در خیابان قدم می زنید از کودکتان بخواهید چیزهای جدیدی را که در اطراف خود می بیند به شما نشان دهد.
به او بیاموزید که اشتباه بخشی از زندگی است
زمان مدرسه رفتن زمان اصلی یادگیری است، اما می‌تواند با اضطراب نیز همراه باشد. بچه‌ها از این می‌ترسند که اگر پاسخ سؤالی را ندانند یا کاری را اشتباه انجام دهند، در مقابل همکلاسی‌هایشان شرمنده شوند. سعی کنید از طریق تأیید اشتباهات خود، این تردید را از بین ببرید: «آخ! خانه مامان جون را رد کردم، فکر کنم باید دوباره دور بزنیم.» با این کار به او این پیام را مخابره می‌کنید که هیچ کس کامل نیست. وقتی کودکتان مرتکب اشتباهی می‌شود، باید آن را تبدیل به نکته مثبتی کنید. برای مثال می‌توانید بگویید: «حرف E را چقدر خوب می‌نویسی. حالا سعی کن آن را به سمت مخالف بنویسی.» همچنین همیشه به پاسخ کودکتان جواب دهید و هرگز او را تحقیر نکنید (دست بردار، تو جوابش را می‌دانی)، حتی اگر سؤال او به نظرتان احمقانه باشد.


به او کمک کنید تا سرگرمی جالبی داشته باشد
همینطور که کودکان چیزهای بیشتری درباره دنیا می‌آموزند، اغلب به کشف یک موضوعی که برایشان جالب است می‌پردازند. کودکی ممکن است به کارهای هنری علاقه داشته باشد، در حالی که کودک دیگری ممکن است به آسمان چشم بدوزد. دکتر سالی ریس (Sally Reis)، یکی از نویسندگان کتاب «ذهن کودکتان را بازکنید» (Light Up Your Childs Mind) می‌گوید: «اگر کودک علاقه خاصی به چیزی داشته باشد، یادگیری برایش خیلی جالب خواهد شد.»
به جای اینکه کودکتان را وادرا کنید چیزی را که شما به آن علاقه دارید دنبال کند، به او فرصت دهید تا نکات مورد علاقه خودش را یافته و دنبال کند. به باغ وحش یا موزه هنری بروید، به پیاده روی بروید، سکه‌ها یا تمبرهای جالب را به او نشان دهید، یا به گل‌ها، پرنده‌ها، صخره‌ها یا آسمان شب حیات خلوت خانه‌تان اشاره کنید.
اگر به نظر می‌رسد که به آن علاقه دارد، او را تشویق به جمع آوری یک کلکسیون کنید. بچه‌هایی که شروع به درست کردن یک کلکسیون می‌کنند – مخصوصاً در زمینه علوم، مانند برگ‌ها، حشره‌ها، صدف‌ها و گل‌ها- تقریباً همیشه به طور عمیق به کاوش آن می‌پردازند و این اغلب باعث می‌شود که به طور کلی اشتیاق زیادی به یادگیری داشته باشند.

مسائل را با هم ترکیب کنید
مطمئناً درست کردن حباب بسیار جالب است. اما اگر دفعه بعد از یک دسته بزرگ‌تر یا لوله کاغذی استفاده کنید یا سعی کنید خودتان مایع حباب را درست کنید، چطور؟ دکتر کاتلین مک کارتنی (Kathleen McCartney)، رئیس دانشکده تحصیلات تکمیلی دانشگاه هاروارد (Harvard Graduate School of Education) می‌گوید: «حتی اِعمال تغییراتی کوچک در نحوه انجام کاری، به حفظ علاقه کودکان به آن موضوع کمک می‌کند. پیدا کردن اقلام جدید یا کاربرد جدید یک شیء آشنا، برای یادگیری ضروری است و در ضمن، به بزرگسالان نیز در حفظ علاقمندیشان به این موارد کمک می‌کند.


به‌هم‌ریختگی اتاق را تحمل کنید
یادگیری همیشه‌تر ‌و‌ تمیز و مرتب و بدون به همریختن اتاق روی نمی‌دهد و این چیز خوبی است. دکتر آرکدولو می‌گوید: «کودکان می‌خواهند ببینند که وقتی شیئی را پرت می‌کنند، زیر آب قرار می‌دهند، کثیف می‌کنند و...، چه اتفاقی برایشان روی می‌دهد. اینکه کودکِ کم سنی پی در پی شیئی را از تختِ خوابش به بیرون پرت کند، در گودال آب شالاپ شلوپ کند، یا اسباب بازی را در شکاف DVD فرو کند، چیز غیر عادی‌ای نیست.» اگر به کودکتان اجازه دهید که کمی زندگیتان، و خودش را به هم بریزد و کثیف کند، نوعی فرصت اکتشاف آزادانه را برایش فراهم می‌کنید که منجر به یادگیری می‌شود. در صورت امکان، فضایی را برایش فراهم کنید که بتواند بدون هیچ آسیبی به کاوش و خلاقیت بپردازد. برای مثال روی میز نهارخوری، یک روزنامه بیاندازید و اجازه بدهید با گل رس یا رنگ انگشتی، بازی کند.
راهنمای او باشید
شما علاوه بر اینکه می‌خواهید کودکتان انگیزه درونی (self-motivated) داشته باشد، مهم‌ترین معلم او نیز هستید. بنابراین به دنبال راه‌هایی برای تقویت علاقه او به موضوعات باشید. وظیفه شما به عنوان پدر و مادر این است که او را با منابعی آشنا کنید که می‌تواند به او در یافتن پاسخ سؤالش، پی بردن به راز‌ها و افزایش دانشش، کمک کند.